Alkmaar Taal Thuis betekent voor mij…
17-05-22
Wij hebben bezoekers van ATT gevraagd om ons te vertellen wat ons gratis taalcafé voor hen betekent. Hieronder leest u hun antwoorden:
“Ik ben naar Alkmaar Taal Thuis gekomen om Nederlands te leren, want mijn cursus is nog niet begonnen. De mensen hier zijn aardig en helpen me goed. Ik kan nu al een beetje Nederland praten!”
“Alkmaar Taal Thuis is belangrijk voor mij omdat ik hier de taal leer en met anderen kan communiceren. De docenten hier doen erg hun best om ouderen zoals ik Nederlands spreken, schrijven en lezen, te leren. Ik dank hen, omdat zij hun tijd aan ons besteden.”
“Ik vind oefenen belangrijk en de contacten onderling. Mijn leraar heeft me altijd goed geholpen. Ik dank haar.”
“Alkmaar Taal Thuis is heel goed. Ik voel me welkom vanaf de eerste keer. Het gaat steeds beter met mij. Het maakt me heel blij. Ik heb veel van de vrijwilligers geleerd door hun manier van ‘les geven'”
“Ik vind de gezelligheid en dat ik kan oefenen heel belangrijk en de contacten onderling.”
“Voor mij is Alkmaar Taal Thuis belangrijk, want ik leer gratis Nederlands. Ik heb hier de kans Nederlands te oefenen. Ik kan met andere mensen Nederlands praten. Ik ontmoet hier veel mensen.”
“Ik wil oefenen en met elkaar praten.”
Vietnamese Pho
Er komen regelmatig hele lieve Vietnamese dames naar Alkmaar Taal Thuis, via via ontvingen we bijgevoegd recept.
In Vietnam wordt deze kruidige noedelsoep met rundvlees soms zelfs als ontbijt gegeten. 365 kcal, 30 min. bereiden, 20 min. oventijd, 2 uur wachten
Ingrediënten
voor 4 personen:
1 middelgrote ui
6 cm verse gember
4 rundermergpijpjes
2 tl korianderzaad
2 kaneelstokjes
3 kardemompeulen
3 stuks steranijs
3 kruidnagels
2 liter kraanwater
1 runderbouillontablet
1 el vissaus
225 g rijstnoedels 5mm
1 rode peper
250 g ossenhaas
10 g verse munt
10 g verse koriander
125 g taugé
Dit heb je nodig
- braadslee
Aan de slag
Verwarm de oven voor op 220 ºC. Snijd de ui met schil in kwarten en de gember in lange plakken. Leg de ui, gember en mergpijpjes in de braadslede en rooster in de oven ca. 20 min. Keer halverwege.
Verhit een koekenpan zonder olie of boter en rooster het korianderzaad, de kaneel, kardemom, steranijs en kruidnagel 3 min. op middelhoog vuur. Doe de specerijen met de ui, gember en mergpijpjes, het water en de bouillontablet in een soeppan en laat met de deksel op de pan 2 uur zachtjes koken. Zeef de bouillon en voeg de vissaus toe.
Snijd de ossenhaas in zo dun mogelijke plakjes, tegen de draad in. Snijd de munt en koriander grof. Verdeel de noedels over kommen en schenk de hete bouillon erover. Garneer met de rode peper, ossenhaas, munt, koriander en taugé. De ossenhaas gaart in de bouillon.
AlgemeenPho (spreek uit: feu) is het nationale gerecht van Vietnam en heeft een basis van bouillon (waarbij wij valsspelen met een blokje), waarin onder andere steranijs wordt meegetrokken. Er is een theorie dat de naam komt van de Franse pot-au-feu, Vietnam was immers een Franse kolonie. In deze variant voeg je de ossenhaas rauw toe; hij gaart een klein beetje in de hete soep.
Serveertip: Lekker met srirachasaus en een partje limoen.
bron: Allerhande\ Albert Heijn
Een middag bij Alkmaar Taal Thuis
Vandaag wil ik jullie op persoonlijke titel iets schrijven over het taalcafé waar ik in juni 2019 mee gestart ben samen met een andere ex-coordinator van het Alkmaar Freedom House. We hebben een stabiele club van ongeveer 50 vrijwilligers, maar niet iedereen is op dit moment in staat om naar het wijkcentrum te komen om met onze bezoekers aan de slag te gaan. Een aantal videobelt met zijn of haar taalmaatje. Een ander wandelt samen en een aantal is door de pandemie even tijdelijk gestopt. Hoe gaat zo’n middag in z’n werk? Aangezien ik de dagcoördinator\bestuurslid ben begint de middag voor mij wat eerder dan voor anderen. Ik bereid voor wat ik in de kring ter sprake wil brengen (rondje wel en wee) en zet (gratis) consumpties klaar en zet bloemetjes op de tafels.
Ik maak wat kopieën van lesmateriaal en leg de presentielijst klaar (ivm Corona houden we bij wie er is zodat de mensen na een besmetting-melding gebeld kunnen worden). Ook zorg ik voor voldoende ventilatie, gelaatsmaskers voor wie dat wil, anti-bacteriële zeep, Corona-dingen noem ik ze. Ikzelf draag altijd een mondkapje, al is dat niet verplicht en een naamkaartje voor de herkenbaarheid.
Afgelopen dinsdag haalde ik eerst mijn eigen taalmaatje op in de Hoef. Het is een Somalische vrouw die al veertien jaar in Alkmaar woont, ik werk nu vijf jaar met haar en probeer haar te leren lezen en schrijven. Ze is ontzettend blij dat ik haar kom ophalen. We zingen onderweg vrolijk mee met Shakira, een zangeres waar we beide vrolijk van worden. Ze zegt tegen me; “Ik heel veel blij, jij gelijk mijn zus!” Ik lach. Ik ken de ins en outs van haar leven en zij die van mij. Ik geef om haar.
Rond 13.50u druppelen de eerste mensen binnen. Foto’s van kleinkinderen worden uitgewisseld, er is ruimte voor iedereen om zichzelf te zijn en even bij te kletsen. Ik begroet iedereen bij naam, zodat iedereen die er is zich welkom en gekend voelt. Soms is er een nieuwe bezoeker of vrijwilliger, ik probeer daar persoonlijk contact mee te maken. Ik ben de ‘lijm’ van ons taalcafé, ik hou de sfeer positief, persoonlijk en gezellig. Om 13.55u start ik de middag met een rondje wel en wee.
Ik heb nieuw lesmateriaal meegenomen waaraan ik in de kring aandacht besteed. Ook vertel ik over de Echte Goudse Stroopwafels die ik van een goede vriendin kreeg. Een leuke tractatie voor in de pauze, zo lang de voorraad strekt. Er zijn 9 vrijwilligers en 9 bezoekers naar het wijkcentrum gekomen vandaag. Ik help een beetje bij het verdelen van de mensen in duo’s. Ieder duo gaat aan een tafeltje zitten, verdeeld over twee zalen, zodat de 1.5m afstand bewaard kan worden. Sommige mensen hebben een vast taalmaatje, anderen schuiven steeds bij iemand anders aan.
Er wordt door de vrijwilligers maatwerk geleverd. Wie een goed gesprek wil vindt een luisterend oor, wie een spelletje wil doen of samen een boekje wil lezen of met ander lesmateriaal aan de gang wil, kan daar individueel mee aan het werk met een van onze vrijwilligers. Ook is er een geestelijk verzorger aanwezig die kan helpen bij acute emotionele hulp, indien nodig.
De achtergrond van bezoekers is heel divers. Een aantal woont hier nog niet zo lang, anderen zijn getrouwd met een Nederlander of zelfs al 14 jaar hier en nu toe aan onze laagdrempelige taalhulp. Er zijn mensen met een oorsprong in Syrië, Oekraïne, Somalië, Eritrea, Brazilië, Afghanistan, Vietnam… Ook de vrijwilligers hebben allemaal hun eigen verhaal en hun eigen achtergrond. Veel van hen waren net als ik ook betrokken bij Alkmaar Freedom House, de voorganger van Alkmaar Taal Thuis. Dat is een vijf jarig project geweest, ontstaan door samenwerking binnen de Alkmaarse kerken, om de mensen in de toenmalige AZC’s te helpen.
Ik deel glazen koud water uit als de taalmiddag begonnen is. Ontmoeting is het doel; taal is het middel. Pas wanneer je je veilig en gehoord voelt, kun je komen tot zelfontplooiing (zie piramide van Maslov), daarom steken we daar met zijn allen veel tijd in. Aan één tafel zie ik mensen werken met kaartjes met keukengerei, een ander duo werkt aan het verschil tussen oe en uu. Weer een ander vertelt over de bruiloft waar ze geweest is. Een vrouw is bezig met een praatplaat over de supermarkt en benoemt woorden die op de praatplaat afgebeeld staan. Nog een ander duo praat over de verpopping van rups tot vlinder. Heel divers dus! De sfeer is fijn en ik zie mensen genieten. Dit is waarom ik dit (vrijwilligers)werk doe.
Om 15u is er gratis koffie en thee voor iedereen en de Goudse Stroopwafels gaan helemaal op! Van 15.15 tot 16u gaan mensen nog even door aan hun tafels. Ik zorg ervoor dat de presentielijst ingevuld wordt, dat onze materialenkast netjes is, ik schuif aan bij een aantal tafeltjes om evt te kunnen helpen met beeldmateriaal, geef feedback aan vrijwilligers die aangeven het lastig te vinden hoe met hun taalmaatje van de middag aan een bepaald taalprobleem te werken. Hier komt mijn onderwijsachtergrond en kennis van taalverwerving van pas.
Om 16u is het taalcafé afgelopen. Langzaam druppelen de zaaltjes leeg. Ik bedank mensen voor hun komst en inzet, wens ze een fijne week en hoop dat ze volgende week weer terugkomen. Om 16.10u sluit ik de kast af, ruim de laatste restanten lege glazen en kopjes op. Mijn taalmaatje helpt me. Alles alles weer netjes is bedank ik de mensen van het wijkcentrum weer voor hun hulp en breng mijn taalmaatje naar huis. Het was weer een heerlijke middag vol genietende mensen. Hier krijg ik nou positieve energie van!
Woon je in onze regio en wil je ook eens komen kijken? Iedereen is van harte welkom!
Josje, 28-8-21
Someday
Someday…
Er was eens een fantastische familie.
Ze woonden al zes jaar in regio Alkmaar. Ze stonden voor iedereen klaar. De vader heet Mehman. Hij is wat stil maar heeft een gouden hart, je ziet aan hem dat hij geleden heeft. Dat hij zich zorgen maakt.
Je ziet pijn en verdriet. Hij wil maar één ding; ervoor zorgen dat zijn kinderen veilig kunnen opgroeien.
De moeder in dit verhaal, tja… wat zal ik eens over haar vertellen?
Ze heet Gunay en ze is een van de allerliefste mensen die ik in de afgelopen jaren heb leren kennen.
Ze is grappig, slim, zorgzaam. Ze kan goed koken, is heel behulpzaam. Ze is iemand die de weg naar je hart in een paar minuten weet te vinden.
Samen hebben zij twee kinderen.
Een jongen van 21 (Rufat) en meisje van veertien dat Aygun heet. De kinderen herinneren zich weinig meer van hun vaderland. Ze zijn hier al zes jaar. Spreken de Nederlandse taal vloeiend. Ze zijn ontzettend slim en in hun ogen lees je dat ze gelukkig zijn hier. Ze hebben bergen vrienden.
Als je in het woordenboek het woordje ‘inburgering’ opzoekt, zou je hun foto daar kunnen vinden. Ze zijn allevier een voorbeeld voor velen.
Zes jaar lang hebben ze in onzekerheid geleefd of ze in Nederland zouden mogen blijven! Zes jaar! Dat is een onmenselijk lange tijd. Maar zoals ik al beschreef; het maakte hen niet bitter en onzeker, maar juist dankbaar, dat ze hier mochten zijn.
Tot afgelopen week.
Er is blijkbaar besloten dat de vorige advocaat van de familie fouten gemaakt heeft en daarom (!!!!) moeten ze terug naar Azerbeidzjan. Echt.
Dat is de reden.
Een bevriende zanger zong een lied, een grote groep vrienden verscheen in de videoclip die op het strand werd opgenomen.
Door de Corona-perikelen ben ik hen sinds maart uit het oog verloren. Tot ik vanmorgen ineens zag dat ze; zonder pardon, zijn afgevoerd naar Emmen waar ze “worden voorbereid” op hun terugkeer naar Azerbeidzjan.
Ze tranen lopen me hier over de wangen. Hoe is het toch in hemelsnaam mogelijk dat zulke mensen na zes jaar (!!!) en om zo’n bizarre reden terug worden gestuurd?
Vandaag huilt mijn hart.
Dag lieve, lieve Gunay en familie…
Liefs, Josje
Www.houzethuis.nl
Positieve sfeer
We ontvingen vandaag onderstaand stukje van een bezoeker;
Naar het Alkmaar Taal Thuis gaan is voor mij altijd een hele ervaring!
Persoonlijk vind ik het een heel nuttige en prachtige manier om Nederlands te leren, omdat het mij in staat stelt om de taal op mijn eigen tempo te leren, hetgeen ik echt waardeer. Want de ontmoetingen zijn altijd “een-op-een”, waardoor ik mij in elke bijeenkomst kan concentreren op die onderdelen van het Nederlands, waar ik nog het meeste moeite mee heb of op die ik het belangrijkste vind voor mijn eigen taalontwikkeling.
Ik vind de sfeer bij het Alkmaar Taal Thuis erg positief. Alle vrijwilligers zijn altijd vrolijk en laten zien, dat zij IEDEREEN die naar hun middagen komt, willen helpen. Elke vrijwilliger heeft zijn eigen unieke set van vaardigheden en werkwijzen om mij het Nederlands te leren en iedereen is steeds bereid om zijn of haar maniertjes te delen hoe ik de taal het beste kan leren.
Naast de taalles zelf leren we direct over de Nederlandse cultuur, hetgeen het mij een stuk gemakkelijker maakt om hier te leven, omdat ik zo leer wat ik kan verwachten en wat men in mijn sociale omgeving van mij verwacht. Verder leren we elkaar tijdens de pauzes beter kennen onder het genot van een kopje koffie of kopje thee. En dan zijn er ook nog altijd koekjes, kaakjes of chocolade! Door in de pauzes zowel Nederlanders als buitenlanders te ontmoeten, leer ik de verschillende accenten, toonhoogtes en spreekwijzen kennen, waardoor ik nog meer van het Nederlands leer te begrijpen.
Ik geniet dus echt van het Alkmaar Taal Thuis en wil dit dus aanbevelen aan iedereen ….
die geïnteresseerd is om beter Nederlands te leren en die tegelijkertijd echte ontmoetingen met echte mensen wil ervaren!
Met hartelijke groeten van
Aislinn
Shower power!
Een van onze vrijwilligsters bracht in oktober (haar derde keer dit jaar) een paar weken door op Lesbos (Griekenland). Daar was zij vrijwilliger bij stichting Shower power. Zij schrijft hierover:
Ik schaamde me
In korte broek en zonnebril
Op een scooter reden we langs kamp Moria
Hoge hekken
Prikkeldraad
Rottende geur van open riool
Duizenden mensen.
In nood
Ik schaamde me
Hoe kon dit?
Oorlog .. voedselgebrek.. seksuele voorkeur
Klimaat veranderingen
Dit leidt tot vluchten
In bootjes dan maar
Dan aankomen op een eiland waar je niet meer af kunt
Horror
Angst onveiligheid smerigheid
Frustratie en wachten…
Wachten op vrijheid
We zijn diep geraakt….
En dan ontmoeten we mooie mensen die alles doen om dit leed te verzachten.
Vrijwilligers die elke dag maaltijden maken en de mensen van het kamp ophalen om ze in alle rust te laten bij komen van de hectiek van het kamp.
Heerlijk eten met veel liefde bereid
Aandacht en een arm om de schouder
Vrijwilligers die vrouwen en kinderen ophalen en in hun appartement laten douchen
Een warm onthaal.
In een veilige omgeving
En weer die persoonlijke aandacht en arm om de schouder.
Dat je welkom bent als mens
Waar je ook vandaan komt
En wat je motief ook is
Mariëtte (vrijwilliger op donderdag)
Waarom ik vrijwilliger ben bij ATT
Als je wilt dat de verhalen van verscheidene mensen uit verschillende culturen een rol gaan spelen in je leven, moet je eens aan tafel gaan zitten met een buitenlander die heel graag jouw taal wil leren. Je komt er dan achter wat je met taal kunt doen en dat het leren van een nieuwe taal eigenlijk een wonder is. Elk nieuwe woord en elke zin die begrepen wordt, is winst. Ieders verhaal is anders.
Je krijgt door je eigen inzet en die van je tafelgenoot inzicht in zoveel dingen. En het kost niets! Iedere dinsdag- en donderdagmiddag van 14-16uur in de Rekere (Drechterwaard 16, Alkmaar) en dan krijg je er ook nog koffie en thee met een koekje bij!
Geschreven door Jannet (vrijwilliger op de donderdag)
De krant
Ik kwam 26 september 2019 om 14 uur bij Alkmaar Taal Thuis. Met de docent las ik de krant. Daarna maakte ik de vragen die bij de krant horen. Daarna hebben we daar samen over gepraat. Ook hebben we gepraat over Iran.
Om 15uur was het pauze. Josje vroeg mij of ik een stukje wilde schrijven voor op de website. Dat heb ik samen met de vrijwilliger gedaan na de pauze.
van Homayun (bezoeker)
Gratis hulp bij het theorie-examen
Vanaf 29 september 2017 heb ik les gegeven voor het theorie-examen rijbewijs B.
Tot 24 mei 2019 werden de lessen gegeven op de vrijdagen van 11.00 tot 12.30 in het Freedom House.
42 cursisten hebben de lessen gevolgd. Sommige regelmatig, andere minder regelmatig.
Het niveau van de kennis van de Nederlandse taal was daarbij van grote invloed.
Voor zover mij bekend, zijn er 7 cursisten geslaagd voor theorie en praktijk. Zij hebben dus het rijbewijs gehaald.
Daarnaast zijn er enkele geslaagd voor de theorie en bezig voor de praktijk.
De kosten van een praktijkles is gemiddeld € 40,-
Gemiddeld heeft men 40 lessen nodig.
Je hebt dus inkomsten nodig om je rijbewijs te halen.
Dat is niet voor iedereen weggelegd.
Het hebben van een rijbewijs verhoogt de kans op een baan en daarvoor wil men die investering nog wel eens doen.
De laatste week van augustus 2019 zijn twee cursisten geslaagd voor de theorie.
Een van die twee heeft examen gedaan met hulp van een tolk. Zo’n examen kan bij het CBR worden aangevraagd. Wel weer extra kosten. Maar je moet er wat voor over hebben.
3 september 2019 gaat er nog een cursist examen doen.
Er is nog wel belangstelling voor het voortzetten van de theorielessen.
Ik wil mij daarvoor wel weer inzetten.
Hopelijk dat er daarvoor voldoende middelen zijn of komen.
Wat mij betreft kunnen de lessen dan gegeven worden op de vrijdagochtend.
Klaas (vrijwilliger)
naschrift vanuit het bestuur;
Als duidelijk is of en wanneer Alkmaar Taal Thuis deze theorielessen kan voortzetten, leest u daarover onder het kopje ‘Nieuws’. Voor meer informatie of opgave kunt u mailen naar alkmaartaalthuis@gmail.com. Wij zorgen er dan voor dat uw bericht bij Klaas terecht komt.
Dank je wel!
Hoi allemaal!
Ik heb veel geleerd van Alkmaar Taal Thuis. Ik vind het leuk om de Nederlandse taal te leren. Ik ontmoet er veel Nederlandse mensen. Ik kom soms op dinsdag en donderdag naar Alkmaar Taal Thuis. Ik wil graag die mensen die mij les geven heel erg bedanken.
Groetjes van H.T (bezoeker)
Over een puber en een ui
Waar je ook komt in de wereld, overal kom je feitelijk hetzelfde tegen, zij het soms in ‘een andere verpakking’. Dat realiseerde ik me weer eens afgelopen dinsdag tijdens mijn gesprek bij Alkmaar Taal Thuis.
Mijn gast nam plaats aan tafel, gaf me een hand en schoof tegelijkertijd aarzelend een briefje met doorgelopen inkt over de tafel.Hij keek me verwachtingsvol aan terwijl ik las.
‘Ik wil heel graag Nederlands leren’, stond er op.
Hij vertelde me dat hij dit briefje bij zich droeg en, als men hem in een andere taal aansprak hij dat kon laten zien. Tevens had hij op een ander blad een aantal woorden geschreven, waaronder hobby, ui, puber, lastig etc.
Ik vroeg hem of hij een hobby had, na uitleg aan hem wat het woord betekent.
Ja, “koken.” Wat ga je koken?” vroeg ik.
“Lamsvlees, met aubergines, tomaat, ui, aardappel, en veel verse kruiden. Dat gaat in een pan in de oven.” “Lekker” zei ik. “Dat maak ik ook regelmatig, alleen net even op een andere manier.”
“En weet je wat nou zo grappig is” vertelde ik hem, “waar je ook komt in de wereld, deze combinatie vind je overal.”
“Heb je nog andere vragen?” vroeg ik. “Jazeker… Weet jij wat het woord puber betekent?”
Leuke vraag net na een discussie over kruiden en eten dacht ik en probeerde het hem zo goed mogelijk uit te leggen. Zijn conclusie was: die vind je dus ook overal in de wereld, net als lamsvlees, ui, tomaat en kruiden. Of je nou in Syrië bent of in Nederland. Een puber is een puber en een ui is ook overal hetzelfde.We namen afscheid van elkaar. Een paar dagen later kwamen we elkaar tegen bij de Sultan supermarkt in Alkmaar. Hij was in gezelschap van zijn zoon, stelde hem voor en zei heel nadrukkelijk; “Dit is een puber”. Lachend namen we afscheid.
Lammy (vrijwilliger op dinsdag)
Grote stimulans!
Beste allemaal,
Ik stel me eerst even voor. Ik ben Marleen, getrouwd, kinderen zijn het huis uit, de hond, kat en vissen niet, wel zo gezellig dat die blijven :-). Ik ben in 2018 na veel gedoe en stress afgekeurd voor arbeid, ik zit in de IVA. Uit ervaring weet ik dat ik het beste gedij als ik wel iets doe en dan vooral met collega’s. Daarom heb ik nadat ik afgekeurd ben, vrij snel bepaalde activiteiten opgepakt. Toen ik op Facebook zag dat mijn vriendin Josje het zo naar haar zin had bij het Freedom House, heb ik gevraagd of ik een keer met haar mee mocht. Zo gezegd zo gedaan. Ik ben een paar keer meegeweest. Maar de praktijk was wel dat ik te afhankelijk was van Josje wat vervoer betreft. Ik ben slechtziend en durf niet meer te fietsen. Met de bus naar het Hoefplan gaan is een halve wereldreis (nou ja, overdrijven is ook een vak) en ik besloot dat ik daarom duidelijk moest zijn… dit ging hem voor mij niet worden. Groot was mijn verrassing toen ik las dat een paar mensen van het Freedom House waaronder Josje, het Alkmaar Taal Thuis hadden opgericht met als standplaats De Rekere. De Rekere is bij mij om de hoek. Daar heb ik dus geen fiets of bus voor nodig. Ik heb me aangemeld en heb er geen spijt van :-). Ik heb altijd ‘iets’ gehad met de Nederlandse taal. Mijn vader was tekstschrijver/vertaler en ik had zelf ook wel gevoel voor schrijven. Dan heb ik het niet over literair niveau, maar ik schrijf gemakkelijk weg. Praten kost me ook geen moeite. Dus voor het Alkmaar Taal Thuis maak ik gewoon gebruik van wat ik toch al graag doe en deed.
De eerste bijeenkomst van Alkmaar Taal Thuis bleek nog rustig te verlopen. Ik ben daarom na de eerste kennismaking naar huis gegaan. De keer erna was het bezoekersaantal ook nog aan de lage kant, maar toen is één deel van de vrijwilligers met gasten aan de slag gegaan en het andere deel is met Guus naar de bar gegaan, waar hij heel enthousiast verslag deed van een bijeenkomst van voorzitters van Taalhuizen/taalcafés, waar hij de ochtend ervoor bij aanwezig was.
Om Alkmaar Taal Thuis meer bekendheid te geven hebben we op een aantal plaatsen flyers opgehangen en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Na de rustige start weet men het TaalThuis heel goed te vinden. Zo ook mijn tafeldame. Zij komt uit Vietnam en woont inmiddels een jaar samen met haar vriend in Nederland. Ze is dus vrijwillig naar Nederland gekomen voor de liefde. Zij is een zeer gemotiveerde vrouw, ze wil álles aanpakken om de Nederlandse taal onder de knie te krijgen, je moet haar haast een beetje afremmen, het kan ook te veel worden. Ze krijgt les bij Inova (school voor inburgering, red.), maar dat is haar te weinig, het gaat haar niet snel genoeg. Ze wil vooral oefenen met luisteren, praten, over alles wat je in het dagelijks leven tegenkomt. Weg met de boekjes dus eigenlijk, gewoon praten. Dat is niet altijd gemakkelijk, sterker nog, ze verzucht vaak dat het moeilijk is en dat is het natuurlijk ook. Ga er maar aanstaan. In een vreemde omgeving met een taal die als abracadabra klinkt. We maken daarom ook veel gebruik van het vertaalprogramma van Google. Je moet soms wel. Sommige begrippen, of zegswijzen zijn zo moeilijk uit te leggen, even vertalen gaat sneller. En zo komen we met handen- en voetenwerk meestal tot een goed begrip van elkaar. Voor mij is het ook een leerschool voor hoe ik iemand met een andere taal duidelijk moet maken wat ik bedoel. Ik praat soms wat snel, ik sta niet altijd stil bij dat bepaalde woorden niet bekend zijn, dus dat komt tijdens de uurtjes samen aan tafel dan ook boven water.
Mijn tafeldame, ik weet niet of ze het op prijs stelt als ik haar naam noem, vindt het prettig om één vaste vrijwilliger te hebben bij AlkmaarTaal Thuis. Ik was aanvankelijk van plan om alleen op dinsdag te gaan, maar voor haar kom ik ook op donderdagmiddag. Ik vind zelf wel dat daar ook een risico aan zit. Ze leert het zo maar van een persoon en ik kan natuurlijk blinde vlekken hebben, of ook fouten maken, maar ik heb de indruk dat we een wederzijdse klik hebben (dat vind ik eigenlijk een vreselijk woord, maar goed..) en dat is veel waard. Ze wil in december examen doen bij Inova, en daarvoor moet nog veel werk verzet worden. Ik vind het een grote stimulans om daar samen ons best voor te doen.
Tot ziens,
Marleen (vrijwilliger op dinsdag en donderdag)
Vaste gast
Ik heb bij Alkmaar Taal Thuis goed Nederlands geleerd. Ik begon twee jaar geleden in het Freedom Huis, Het Freedom huis ging dicht en dat vonden de mensen jammer. Ze wilden graag doorgaan met de Nederlandse lessen. Daarom besloot (een deel van) de organisatie een nieuwe plek te zoeken. Nu zijn ze verhuisd naar de Rekere. De nieuwe naam is Alkmaar Taal Thuis. Ik vind de les heel goed. Ik leer veel nieuwe mensen kennen. Ik vind de docenten aardig en behulpzaam. Ze staan altijd klaar om ons te helpen.
Aïsha (bezoeker)
De kledingontwerpster
Op de donderdag help ik als vrijwilliger in het Taalthuis.
Afgelopen donderdag, 15 augustus werkte ik met een mevrouw uit Brazilië. Zij is al 3 jaar in Nederland, maar spreekt nog weinig Nederlands.
Ze ontwerpt en verstelt thuis kleding, daar is ze de hele dag mee bezig dus ik kan me voorstellen dat je dan weinig tijd overhoudt om het Nederlands te leren.
Ze sprak Portugees tegen mij, wat ik natuurlijk niet verstond! Ze typte veel op haar telefoon in de vertaalcomputer. Zo zag ik een foto van haar dochter in haar mobiel en daar konden we even over praten, over de foto’s en de leeftijd van haar dochter.
Zij was met een andere vrijwilliger begonnen met zinnen beantwoorden :
Ik heet……
Jij heet…..
Mijn naam is…..
Jouw naam is…
En woorden als goedemorgen, goedemiddag enz.
Dat heb ik herhaald. Net als tellen, wat ze beheerst tot twintig.
Door haar heel veel te prijzen, kwam ze steeds meer los en ging ook meer Nederlands nazeggen.
Na nog een boekje met fruit en andere boodschappen bekeken te hebben, viel het me op dat ze deze woorden wel beheerst! Dat zal haar zeker helpen met boodschappen doen!
Marianne (vrijwilliger op donderdag)
Boodschappen doen
Ja daar zit ik dan achter de computer. Vanmiddag stak ik mijn vinger op toen (donderdagcoördinator) Josje vroeg wie er wel een stukje wilde schrijven. En nu denk ik: oké wat heb ik eigenlijk te vertellen? Maar beloofd is beloofd, dus gaan met die banaan!!
Vanmiddag heb ik gewerkt met een mevrouw uit Guinee. Ze woont nu een paar jaar in Nederland, maar spreekt nauwelijks Nederlands. Haar tienerdochter was er eerst even bij. Zij wil graag dat haar moeder( die ik verder K. zal noemen) zelfstandig boodschappen kan doen.
Vorige week was vrijwilligster W. begonnen met het geld te verkennen. Het bleek al snel dat K. niet kan rekenen, dus dat is wel een probleem.
Ik had een doosje met kleingeld en 2x 5 euro en 1x 10 euro mee genomen. W. had speelgoed fruit mee genomen! K. kocht bij mij fruit. Ik benoemde wat ze had gekocht en noemde de prijs en schreef dit ook op. Bijv. 80 eurocent voor 2 appels. Dit ging heel moeizaam. We zijn hier een half uurtje mee bezig geweest. Daarna de fruitnamen geoefend. Ik had ook een papier met afbeeldingen van groente mee. K. kende toch een paar namen zoals appel, banaan, pepers, tomaat en kool. Ze was daar zichtbaar blij mee. De anderen namen zei ze zo goed mogelijk na. We hebben de papieren met afbeeldingen van fruit en groente met de namen erbij in haar schrift geplakt, zodat ze die thuis nog eens kan oefenen met haar dochter ( zelf kan ze niet lezen).
Daarna nog de woorden van de afgelopen weken herhaald zoals Ik heet…., Ik woon…. Goedemiddag, Ik zit op de stoel enz. Dat ging goed dus denk ik dat ze thuis wel oefent wat we in haar schrift schrijven.
Toch merk je dat het best heel inspannend voor haar is en ook voor mij!!!
Maar ze komt nu toch al een paar weken, dus dat is heel positief!!
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen!!
Groetjes,
Berber (vrijwilliger op donderdag)
